بازیگری مقابل دوربین

«بازیگری مقابل دوربین» به‌عنوان یکی از شیوه‌های آموزش بازیگری سینما از آن دسته آموزش‌ها در رشته‌ی بازیگری است که توسط کارگردان ارایه می‌شود. با آموختن در کارگاه «بازیگری مقابل دوربین» می‌توانید پس از آشنایی با تکنیک‌های بازیگری، قاب، دوربین و...، حالات و احساسات نقش را طبیعی‌تر و واقعی بازی کنید.​

عادل تبریزی

عادل تبریزی (زاده ۱۳۶۲ در مشهد) نویسنده و کارگردان ایرانی است. وی نخستین فیلم سینمایی خود را به نام گیج‌گاه در سال ۱۳۹۹ ساخت. این فیلم در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر توانست نامزد دریافت جایزه سیمرغ بلورین در ۲ بخش از جمله «کارگردان اول» برای تبریزی بخاطر کارگردانی گیج‌گاه در این جشنواره شود.​​​​​​​

چنانکه دانشجوی بازیگری باید تمامی سیلابس‌های درسی را که آموخته منطق بر قوائد و محدودیت هایی که برای دوربین تعریف شده انجام داده و بخشی از ذهن خود را با پشت صحنه همراه سازد. حال اینکه این موضوع به هیچ عنوان نیاید لو برود و مخاطب را متوجه ارتباط بازیگر و دوربین سازد.​​​​​​​

دوره تکمیلی

دوره پیشرفته

به خلاف اصطلاح بازیگری مقابل دوربین بازیگر ضمن رعایت اصول و قوائد این نوع بازیگری برای دوربین باید صحنه را زندگی کرده و از این نقطه نظر برای دوربین بازی نکند، بلکه لحظه‌های حسی و دراماتیک را با محدودیت ها و قوائد به صورتی که هیچ کدام به هم لطمه نزند زندگی کند.

دوره مقدماتی

آشنایی با قوائد حضور مقابل دوربین را در کسوت بازیگری در دوره اول مقدماتی با آشنایی بازیگر با شرایط بازی در نمای باز و لانگ شروع می‌کنیم چرا که در بازی در نمای باز، بازی در دو سوم بالای کادر انجام می‌پذیرد و جنس حضور بازیگر مقابل دوربین بیشتر فیزیکال و حرکتی بوده و آشنایی با این موارد مقامات آموزش بازی در نمای بسته و لنزهای شماره بالا فراهم می‌سازد.​​​​​​​​​​​​​​

«​​​​​​​گیجگاه»
اولین فیلم بلند
عادل تبریزی

فیلم گیجگاه درباره یک معلم ادبیات و ورزش است که کلاس کاراته دارد و چشمش مادر مطلقه‌ یکی از شاگردانش را گرفته. اما کلی اتفاق عجیب و غریب دیگر می‌افتد و حتی پای جمشید هاشم‌پور ستاره فیلم‌های اکشن ایرانی آن سال‌ها هم به قصه باز می‌شود و قضایا طوری به هم می‌پیچد که انتظارش را ندارید.​​​​​​​